پنجابی صوفیانہ اشعار :: غور حضور ضرور کرنا :: پٹ جھڑ موسم لنگھ گیا ماہی :: بس ہن سوہنا جان وی دے

 

1.    غور حضور ضرور کرنا ساڈے ترلیاں تے ہتھاں جوڑیاں دی

اساں لوڑ تساں دی ہر ویلے تساں لوڑ کی اساں بے لوڑیاں دی

تیرے در تے آ کے ڈگ پئی آں ماری ہوئی میں دھکیاں دھوڑیاں دی

میرے واسطے تاج سکندری اے سوہنا دھوڑ تساں دے جوڑیاں دی

 

2.    زور دھگانے میرا ٹر گیا ماہی میرے رکھ گیا ہجر سرہاندی

سجے کھبے میرے غم دیاں فوجاں بیٹھی آن  اڈیک پواندی

اٹھن جوگی مول نہ چھڈیا بیٹھی رو رو ہاں کرلاندی

سردار جہڑا میرا یار ملاوے اوہدے باندیاں دی میں باندی

 

3.    کہڑی رتے رسیوں وے ماہی لگ انبیاں بور گئے نی

ہار سنگھار کراں کی اڑیو میرے ساجن دور گئے نی

اوہلے بیٹھ وناں سے روویں مینوں دس دستور گئے نی

سجن جنہاں دے یار وچھڑ گئے اڈ چہریوں نور گئے نی

 

4.    پت جھڑ موسم لنگھ گیا ماہی آیا پھگن تے شاخاں پھٹیاں

بھنورے رقص کرن پھل ٹہکن آتے بلبلاں موجاں لٹیاں

وچھڑیاں کونجاں سب گھر آیا جہڑیا رزق بہانے ٹٹیاں

سردار مسافر سب گھر آگئے تینون کون نہیں دینداں چھٹیاں

 

5.    نئیں آیا میرا دلبر ماہی ایویں بول نہ جھوٹیا کاواں

توں جھوٹا تیرے بول وی جھوٹے تینوں تاڑی مار اڈاواں

جے پکی خبر ملن دی دیویں تینوں کٹ کٹ چوریاں پاواں

آ سردار کرا جا دیداں کیتے روندی نہ مر جاواں

 

6.    شام پئی مک آساں گئیاں اوہ میرا چھڈ گئے کاگ بنیرا

ماپے ساپےسہیلڑیاں مینوں طعنہ دیندے تیرا

آکھے لگ کے غیراں دے ڈھولا چھڈ دیتا ای گھر میرا

آسردار وسا جا جھوکاں کدی پا تتڑی ول پھیرا

 

7.    عمر وی ڈھل گئی آتے رات وی ڈھل گئی سوہنا ڈل گئے اتھرو سارے

تاریاں وانگوں ڈب نہ جاون کتے آس امید دے تارے

صائم ہجر سجن دے پھیرے میرے لوں لوں دے وچ آرے

ہن تے مدنی ماہی آ جا پئی موت وی واجاں مارے

 

8.    بس ہن سوہنا جان وی دے تیری سب تو اچی اے شان سوہنا

تیری ہو کے میں جے راہواں رلدی کی کہن گے جگ دے خان سوہنا

مسئلہ اک اللہ ناوے دس دینا میرا مک جائے رون کرلون سوہنا

جے تو چنگیاں ای گل سردار لونا ایں فیر اے مندیاں کس در جان سوہنا

مر ویساں پر چھڈساں  ناہیں

قاصد پٹھاں یا میں آپ ونجھاں، لکھاں چٹھیاں جاں حالَ پواواں

۔ پاڑ کے چولا، لاج والا،گل کفنیں پریت دی پاواں

چھوڑ کے جھیڑے کھیڑیاں والے، بوہے یار دے الکھ جگاواں

اپنی توڑ فرید نبھاواں، اگوں بھاواں خواہ نہ بھاواں ۔