Rabi.ul.awal gives us the message of unity, love , forgiveness, determination and devotion

4/5/24

کلام میاں محمد بخش | کلام اعظم چشتی | ٹر گیوں سانوں کلیاں چھڈ کے


 

ٹر گیوں سانوں کلیاں چھڈ کے دس کیویں دل  پرچائیے

لا گیوں جیہڑی ا گ و چ سینے دس کاہندے نال بجھائیے

کیہڑا رسے اج نال اساڈے اسی کس نوں رو رو منائیے

اعظم  یار  یاراں نو  ملدے اسی کس  نو  سینے لا ئیے

 

غم تیرے ایہ سون نئیں دیندے کر کر آون الے

لگے روگ محمد بخشا ایہ کھ نئیں چھڈدے پلے

 

نا چھڈ نا چھڈ یار دا بوہا بھائیں لکھ واری دھرکارے

یار ولوں مکھ موڑیا جنہاں اوہ تاں عشق دی بازی ہارے

اوہ نہ ہووے عشق دی بیڑی کتھے ڈُب جاوے ادھ وچکارے

 اعظم جس تے سوہنا راضی اوہ تاں لگدا ای پار کنارے

 

دکھ سدا سکھ گاب گائے ایہ دکھاں توں سکھ وارے

دکھ قبول محمد بخشا ایہ راضی رہن پیارے

 

میں ویکھاں میرا یار نہ ویکھے تے میں نا ویکھاں اوہ ویکھے

پر ایڈے بخت کتھوں لیاواں میرے ویکھن دے وچ ویکھے

ماہی تیرے اندر وسدا تینوں ایویں ای پین بھلیکھے

یار فریدا بوہے یار دے مریے اوہ ویکھے یا نا ویکھے

 

رٹھا یار مناوے میرا ایہ کون وسیلہ ڈھوئی

لا صبون محبت والا ایہ داغ غماں دے دھوئی

کر کر یاد سجن نوں روواں ایہ مول آرام نہ ہوئی

ڈھونڈ تھکا جگ دیس تمامی تے ریہا مقام نا کوئی

 

میں گڈی ہتھ ڈور سجن دے ایہ جیوں رکھے انج رہنا

واجب نئیں نا ایہ وچ شریعت مندا خصم نوں کہنا

 

لے ہن یار حوالے رب دے اج پین لیاں ایہ جدائیاں

نہ وس تیرے نہ وس میرے اج رزق مہاراں چائیاں

 

جا آکھو یار میرے نوں کدی لے تتڑی دیاں ساراں

کتھے جاواں کس نوں آکھاں کلی جند نوں روگ ہزاراں

واسطہ رب دا آجا سجناں چھیتی موڑ مہاراں

یار فریدا جے سوہنا آوے میرے وچ اون بہاراں

 

رات پووے تے بے درداں نو نیند پیاری آوے

دردمنداں نوں تانگ سجن دی ستیاں آن جگاوے

 

رات ہنیری راہ نا جانا نالے دور سجن دا ڈیرا

قدم قدم تے خار ہزاراں دکھاں درداں پا لیا گھیرا

نا غم خوار ساتھی کوئی جیہرٓ درد ونڈے اج میرا

اعظم آکھیں یار میرے نوں کدی آپے ای پا جا پھیرا

 

کتھوں ایڈے ایہ درد لیو نیں درداں والیا یارا

دس دکان اوہ درداں والی بنی پنجال ہمارا

 

ہجر تیرا جے پانی منگے میں کھوہ نیناں دے گیڑاں

جی کردا تینوں کول بٹھا کے ایہ درد پرانے چھیڑاں

 

درد منداں دے سخن محمد دین گواہی حالوں

جس پلے پھل بدھے ہوون اوتھے آوے بو رومالوں

 

درد لگے تاں ہائے نکلے کوئی کوئی رہندا جر کے

دل بر اپنے دی گل کرئیے اوراں دا منہ دھر کے

 

آویں آویں ایہ نہ چِر لاویں دسیں جھات حسن دی

آئے پھور محمد بخشا ایہ کر کے آس چمن دی

 

جنہاں اکھیاں دل بر ڈٹھا اوہو اکھیاں تک لئیاں

تو ملیوں تے ساجن ملیا ہون آساں لگ پئیاں

 

راہ تیرا میں تکدی رہندی ایہ محل اچے تے چڑھ کے

جاں غم بہتا کاہلی پاوے تے میں روواں اندر وڑ کے

 

 

Share:

0 comments:

Post a Comment

Please Give Us Good Feed Back So that we can do more better for man kind. Your Comments are precious for US. Thank You

Followers

SUBSCRIBE BY EMAILL

Join Forsage

Online People

Blog Archive

Blog Archive